2023 yılında INPS, yurt dışında 160 ülkeye yaklaşık 1,6 milyar avro tutarında toplam 310.000'den fazla emekli maaşı ödedi. Ulusal Sosyal Güvenlik Enstitüsü tarafından Göçmenler Vakfı ile birlikte düzenlenen '@Sosyal bir olgudan kimlik faktörüne göç' başlıklı konferansın kalbi, INPS başkanı avukat Gabriele'nin açılış sözlerinde yatıyor. Bugün Roma'da Palazzo Wedekind'de gerçekleşen Fava.
Fava, göç konusunun “yalnızca istatistikler ve sayısal verilerle analiz edilemeyeceğini ve analiz edilmemesi gerektiğini, çünkü bunun arkasında kişisel tercihlerin bulunduğunu” vurguladı. INPS için öncelikli hedef, göçmen işçinin transferle yüzleşmesine ve işe başlamasına izin vermektir. yeni bir çalışma faaliyetinin huzur içinde gerçekleşmesi, işçilerin serbest dolaşım hakkının etkin kılınması için temel bir korumadır”. Göç konusunda Başkan Fava şunları ekledi: “Nitelikli entegrasyonun mümkün ve arzu edilir bir şey olduğunu. Dolayısıyla bugün üretim dokusunda bir talebi veya ihtiyacı kayıt altına aldığımızda, eğer nitelikli insan gücü eksikliği varsa bunu önlüyor, net ve düzenli bir şekilde üretim dokusuna entegre ediyoruz” dedi.
Kime emekli maaşı ödüyoruz? Yurt dışına göç etmeye karar veren INPS emeklileri var. İki tür var: Hakkında çok konuşulan İtalyan emekliler (giderek daha fazla uzman ve giderek daha fazla kadın, ancak 2019'a kıyasla eğilimi şu anda olumsuz: %-24); ve menşe ülkelerine dönen yabancı emeklilerin sayısında 2019'a göre %25'lik bir artış görülüyor. Bir de kendilerini işçi olarak ağırlayan ülkelerde emekli olarak kalmaya karar veren İtalyanlar var.
Bugün kimler göç ediyor? Peki kim geri dönecek? Migrantes Vakfı'nın son 'Dünyadaki İtalyanlar Raporu'nda da ortaya çıktığı gibi, genç, dinamik ve büyüyen tek İtalya, ulusal sınırların dışına kök salan İtalya'dır. 2006'dan bugüne İtalyan varlığının yurtdışındaki büyümesi iki katına çıktı. 'Göç için' göçün %45'i 18 ila 34 yaş arası gençleri ve genç yetişkinleri, %23'ü ise 35 ila 49 yaş arası yetişkinlerden oluşuyor. 2006'dan bu yana, özellikle İtalyan kadınların yurtdışındaki varlığı iki kattan fazla arttı (+%106) ). Ancak geri dönüşlerin sayısı çıkışları dengelemiyor.
Aşağı yukarı uzun zaman önce geri dönen ve dönmeye devam edenler arasında, İtalya'nın bu vatandaşların yıllarca yaşamak ve çalışmak için gittikleri ülkelerden bir tür 'ölüm sonrası geri ödeme' aldığı emekliler de var. Örneğin İsviçre, İtalya'ya yılda yaklaşık 2 milyar avro ödüyor; bu da yaklaşık 300 bin emekli maaşına tekabül ediyor; bu rakam neredeyse İtalya'nın dünya çapında 160 ülkede ödediği toplam emekli maaşına eşit.
Yeni İtalya zaten var ama nesiller arası bir anlaşmaya ihtiyaç duyuyor. Göçmen Vakfı için INPS sosyal güvenlik verileri, araştırmalarından ve pastoral destek çalışmalarından halihazırda ortaya çıkan iki kanıtı doğruluyor: göç bir kayıp değil, çeşitli düzeylerde bir kazançtır; ve göç etmeye zorlanmamak ve seçim yapabilmek için sistemik kırılganlıklara daha fazla ilgi gösterilen ve bunların üstesinden gelme konusunda daha fazla kararlılığın olduğu yeni bir İtalya için 'gençlerle bir anlaşma' ihtiyacının ortaya çıktığı.
Fava, göç konusunun “yalnızca istatistikler ve sayısal verilerle analiz edilemeyeceğini ve analiz edilmemesi gerektiğini, çünkü bunun arkasında kişisel tercihlerin bulunduğunu” vurguladı. INPS için öncelikli hedef, göçmen işçinin transferle yüzleşmesine ve işe başlamasına izin vermektir. yeni bir çalışma faaliyetinin huzur içinde gerçekleşmesi, işçilerin serbest dolaşım hakkının etkin kılınması için temel bir korumadır”. Göç konusunda Başkan Fava şunları ekledi: “Nitelikli entegrasyonun mümkün ve arzu edilir bir şey olduğunu. Dolayısıyla bugün üretim dokusunda bir talebi veya ihtiyacı kayıt altına aldığımızda, eğer nitelikli insan gücü eksikliği varsa bunu önlüyor, net ve düzenli bir şekilde üretim dokusuna entegre ediyoruz” dedi.
Kime emekli maaşı ödüyoruz? Yurt dışına göç etmeye karar veren INPS emeklileri var. İki tür var: Hakkında çok konuşulan İtalyan emekliler (giderek daha fazla uzman ve giderek daha fazla kadın, ancak 2019'a kıyasla eğilimi şu anda olumsuz: %-24); ve menşe ülkelerine dönen yabancı emeklilerin sayısında 2019'a göre %25'lik bir artış görülüyor. Bir de kendilerini işçi olarak ağırlayan ülkelerde emekli olarak kalmaya karar veren İtalyanlar var.
Bugün kimler göç ediyor? Peki kim geri dönecek? Migrantes Vakfı'nın son 'Dünyadaki İtalyanlar Raporu'nda da ortaya çıktığı gibi, genç, dinamik ve büyüyen tek İtalya, ulusal sınırların dışına kök salan İtalya'dır. 2006'dan bugüne İtalyan varlığının yurtdışındaki büyümesi iki katına çıktı. 'Göç için' göçün %45'i 18 ila 34 yaş arası gençleri ve genç yetişkinleri, %23'ü ise 35 ila 49 yaş arası yetişkinlerden oluşuyor. 2006'dan bu yana, özellikle İtalyan kadınların yurtdışındaki varlığı iki kattan fazla arttı (+%106) ). Ancak geri dönüşlerin sayısı çıkışları dengelemiyor.
Aşağı yukarı uzun zaman önce geri dönen ve dönmeye devam edenler arasında, İtalya'nın bu vatandaşların yıllarca yaşamak ve çalışmak için gittikleri ülkelerden bir tür 'ölüm sonrası geri ödeme' aldığı emekliler de var. Örneğin İsviçre, İtalya'ya yılda yaklaşık 2 milyar avro ödüyor; bu da yaklaşık 300 bin emekli maaşına tekabül ediyor; bu rakam neredeyse İtalya'nın dünya çapında 160 ülkede ödediği toplam emekli maaşına eşit.
Yeni İtalya zaten var ama nesiller arası bir anlaşmaya ihtiyaç duyuyor. Göçmen Vakfı için INPS sosyal güvenlik verileri, araştırmalarından ve pastoral destek çalışmalarından halihazırda ortaya çıkan iki kanıtı doğruluyor: göç bir kayıp değil, çeşitli düzeylerde bir kazançtır; ve göç etmeye zorlanmamak ve seçim yapabilmek için sistemik kırılganlıklara daha fazla ilgi gösterilen ve bunların üstesinden gelme konusunda daha fazla kararlılığın olduğu yeni bir İtalya için 'gençlerle bir anlaşma' ihtiyacının ortaya çıktığı.