Fabio Panetta o zamandan bu yana ilk Son Değerlendirmelerini yapıyor İtalya Merkez Bankası Başkanı. Geçen Kasım ayında Ignazio Visco'dan batonu ele geçiren, Avrupa seçimlerinden birkaç gün önce Via Nazionale'deki seyircilerle konuştu. Bankacılar, konuklar, yorumcular ve analistler, sözlerinde geçmişe göre yön değişikliklerini ve bir şekilde 'siyasi' bir sinyal olarak yorumlanabilecek az çok açık göstergeleri okumaya hazır olarak onu bekliyorlar, yüksek anlamda anlaşılmalıdır. Kamu eylemini yönlendirecek bir yön. Ve izlenebilecek ana özellik şudur: 'Avrupa yanlısı'mesleki geçmişi ve Palazzo Koch'un yönetimindeki ilk aylardaki yaklaşımıyla tutarlı.
Panetta'nın analizini gerçekten seleflerininkiyle karşılaştırmak istersek, bunlar ortaya çıkar. bazı 'Draghian' unsurlar. Bu, artık geçerli bir karşılaştırma yapmak için zaman açısından çok uzak olan Vali Mario Draghi'den çok, Avrupa'ya değişimin gerekliliğini ve aciliyetini hatırlatan son Draghi'den geliyor.
Panetta, kendi ayrıcalıkları gereği, Avrupa'nın bir sonraki yasama organında ne olabileceğine ve olması gerektiğine bakarken önemli bir ağırlığı olan bir sonuca varmak için pragmatik bir yaklaşım seçiyor: “Ortak çıkarlar adına girişimlerin Avrupa düzeyinde uygulanması gerekiyor”. Aslında daha fazla Avrupa'ya ihtiyacımız var çünkü ihtiyacımız olan devasa kaynakları yalnızca Avrupa masaya koyabilir. Panetta'nın ana hatlarıyla özetlediği mantık, daha fazla Avrupa'nın herkes için daha iyi olduğu yönünde.
“Çevre, savunma, göç ve eğitim alanlarında ortak politikalar gereklidir” diyor ve “mali taahhüdün çok büyük olacağını” vurguluyor: “Sadece iklim ve dijital geçişler için ve askeri harcamaları GSYİH'nın %2'sine çıkarmak için Avrupa'nın Komisyon, kamu ve özel yatırım ihtiyaçlarının 2030 yılına kadar her yıl 800 milyarın üzerinde olacağını tahmin ediyor.” Hemen ardından, böylesine geniş bir planın ulusal düzeyde takip edilmesinin, “harcamaların tekrarlanmasını ve ölçek ekonomilerinden feragat edilmesini gerektireceğini” açıklıyor. Gerekli genişlikten ödün verme riskiyle birlikte birçok ülkenin mali kapasitesinde engellerle karşılaşacak. tek pazarın parçalanmasının taahhüdü ve vurgulanması”. Sadece değil. “Birçok proje çevre ve dış güvenlik gibi ortak kamu mallarını ilgilendirdiğinden, Yetersiz miktarda yatırım tüm ülkelere zarar verir ve Birliğin tüm vatandaşları”.
O halde ana yol nedir? “Bir Avrupa bütçesi genel mali yönelimin artık ulusal politikaların toplamı olarak değil, bölge ekonomisinin ihtiyaçlarına göre tanımlanmasına olanak tanıyacak; bütçe politikası ile para politikası arasındaki tutarlılığı teşvik ederek, salgın veya enerji krizi gibi güçlü ve uzun süreli ortak şoklarla etkili bir şekilde başa çıkmayı mümkün kılacaktır.” özel tasarrufların ağırlıklı katkısı ve aracıların profesyonelliği olmadan Avrupa ekonomisinin rekabet edebilirliği için gerekli yatırım hacmi”. Doğrudan sonuç, “Bu nedenle bir Avrupa sermaye piyasası hayati önem taşıyor“. Ancak hâlâ eksik olan iki unsura ihtiyaç var: “Risksiz bir Avrupa unvanı” ve “Bankacılık Birliği'nin eksikliğinin” aşılması gerekiyor. 'Avrupacı' Panetta'da çok fazla Draghi var. (By Fabio öğretiyor)
Panetta'nın analizini gerçekten seleflerininkiyle karşılaştırmak istersek, bunlar ortaya çıkar. bazı 'Draghian' unsurlar. Bu, artık geçerli bir karşılaştırma yapmak için zaman açısından çok uzak olan Vali Mario Draghi'den çok, Avrupa'ya değişimin gerekliliğini ve aciliyetini hatırlatan son Draghi'den geliyor.
Panetta, kendi ayrıcalıkları gereği, Avrupa'nın bir sonraki yasama organında ne olabileceğine ve olması gerektiğine bakarken önemli bir ağırlığı olan bir sonuca varmak için pragmatik bir yaklaşım seçiyor: “Ortak çıkarlar adına girişimlerin Avrupa düzeyinde uygulanması gerekiyor”. Aslında daha fazla Avrupa'ya ihtiyacımız var çünkü ihtiyacımız olan devasa kaynakları yalnızca Avrupa masaya koyabilir. Panetta'nın ana hatlarıyla özetlediği mantık, daha fazla Avrupa'nın herkes için daha iyi olduğu yönünde.
“Çevre, savunma, göç ve eğitim alanlarında ortak politikalar gereklidir” diyor ve “mali taahhüdün çok büyük olacağını” vurguluyor: “Sadece iklim ve dijital geçişler için ve askeri harcamaları GSYİH'nın %2'sine çıkarmak için Avrupa'nın Komisyon, kamu ve özel yatırım ihtiyaçlarının 2030 yılına kadar her yıl 800 milyarın üzerinde olacağını tahmin ediyor.” Hemen ardından, böylesine geniş bir planın ulusal düzeyde takip edilmesinin, “harcamaların tekrarlanmasını ve ölçek ekonomilerinden feragat edilmesini gerektireceğini” açıklıyor. Gerekli genişlikten ödün verme riskiyle birlikte birçok ülkenin mali kapasitesinde engellerle karşılaşacak. tek pazarın parçalanmasının taahhüdü ve vurgulanması”. Sadece değil. “Birçok proje çevre ve dış güvenlik gibi ortak kamu mallarını ilgilendirdiğinden, Yetersiz miktarda yatırım tüm ülkelere zarar verir ve Birliğin tüm vatandaşları”.
O halde ana yol nedir? “Bir Avrupa bütçesi genel mali yönelimin artık ulusal politikaların toplamı olarak değil, bölge ekonomisinin ihtiyaçlarına göre tanımlanmasına olanak tanıyacak; bütçe politikası ile para politikası arasındaki tutarlılığı teşvik ederek, salgın veya enerji krizi gibi güçlü ve uzun süreli ortak şoklarla etkili bir şekilde başa çıkmayı mümkün kılacaktır.” özel tasarrufların ağırlıklı katkısı ve aracıların profesyonelliği olmadan Avrupa ekonomisinin rekabet edebilirliği için gerekli yatırım hacmi”. Doğrudan sonuç, “Bu nedenle bir Avrupa sermaye piyasası hayati önem taşıyor“. Ancak hâlâ eksik olan iki unsura ihtiyaç var: “Risksiz bir Avrupa unvanı” ve “Bankacılık Birliği'nin eksikliğinin” aşılması gerekiyor. 'Avrupacı' Panetta'da çok fazla Draghi var. (By Fabio öğretiyor)