İtalya’da çalışanların yarısı ‘anti-sosyal’ saatlerde çalışıyoryani düşünülebilir Nüfusun çoğunluğu arasında yaygın olan zamanlara göre ‘faz dışı’. Ayrıntılı olarak, çalışanların %18,6’sı hem çalışıyor hem de gece ve tatillerde (yaklaşık 3,2 milyon kişi), %9,1 ayrıca cumartesi ve tatillerde (ancak geceleri değil) ve %19,3 ayrıca geceleri (ancak cumartesi veya tatil günlerinde değil). Erkekler hem geceleri hem de hafta sonları ve tatillerde çalışırken, kadınlar daha çok cumartesi ve tatil günlerinde çalışmaktadır. Ortaya çıkan buUygulama içi soruşturma (Ulusal Kamu Politikaları Analizi Enstitüsü) ‘Artı’ (Katılım, İşgücü, İşsizlik Anketi), 18 ila 74 yaşları arasındaki 45.000 kişiyi içeren.
Ve bu soruşturmanın tek önemli sonucu değil. Nitekim anket gösteriyor ki 6 çalışandan 1’i (%15,9) ücretsiz fazla mesai yapıyordüşünürsek, önemli oranlar alan bir rakam Fazla mesai 10 çalışandan 6’sını etkiliyor (%60), özellikle erkekler (%64,7’ye karşılık kadınların %54,1’i). Ve eğer bunu düşünürsek Görüşülen kişilerin %8,1’i ek iş vermeyi reddedemeyeceklerini beyan ediyor.
Birlikte daha genel bir durumu ortaya koyan sayılar yaşam ve çalışma zamanlarını düzenleme sorunuizinlerle ilgili olarak ‘Artı’ Raporu’nun altını çizdiği katılıkla da teyit edilmiştir: Çalışan insanların %21,3’ü (yaklaşık 4,7 milyon) izin alamadığını veya izin almak istemediğini beyan etmektedir. kişisel nedenlerle, %54,8’i bunları alabilir ve geri kalan %23,9’u iş bağlılıklarını değiştirebilir.
Erkekler daha fazla özerkliğe sahipken, kadınlar için, izinlerin kullanılmasını engelleyen bir bağlamın baskısı ortaya çıkıyor. Ve her şeyden önce, kendi iş bağlamlarında ya izinlerin öngörülmediğini ya da izinlerin alınmasının hoş karşılanmadığını beyan edenler, faaliyetlerini as-tabilik durumunda yürüten kendi hesabına çalışanlardır.
“Genellikle iş başvurusu, hayatın ihtiyaçlarıyla çelişen bir uygunluk gerektirir. – profesör ilan eder Inapp’ın başkanı Sebastiano Fadda –. Ticaret veya sağlık gibi bazı ekonomik sektörler ve hizmet sektörü gibi bazı meslekler için gece çalışması veya tatillerde çalışmanın hizmetin doğasında olduğu doğrudur, ancak şu da doğrudur: bu modalite, kesinlikle gerekli olmadığı yerlerde bile yayılıyor gibi görünüyor. Çalışma süresinin örgütlenmesi ve eklemlenmesi üzerine olduğu kadar, aynı zamanda niceliği ve dağılımı üzerine de ciddi bir şekilde düşünmeye başlamak acildir”.
Fadda şöyle devam ediyor: “Başka yerlerde azaltılmış saatler veya kısa haftalar hakkında tartışıp deneyler yaparken – Ülkemizde, yaşam beklentisi üzerinde büyük etkisi olan eski iş organizasyonu modellerinin hala aşılması gerekmektedir.. İş dünyası giderek daha dijital, hızlı ve sürekli bir evrim içinde, ancak çoğu “geleneksel” işçi için çalışma saatlerinin dağılımı açısından hala çözülmemiş sorunlar var”.
Ve bu soruşturmanın tek önemli sonucu değil. Nitekim anket gösteriyor ki 6 çalışandan 1’i (%15,9) ücretsiz fazla mesai yapıyordüşünürsek, önemli oranlar alan bir rakam Fazla mesai 10 çalışandan 6’sını etkiliyor (%60), özellikle erkekler (%64,7’ye karşılık kadınların %54,1’i). Ve eğer bunu düşünürsek Görüşülen kişilerin %8,1’i ek iş vermeyi reddedemeyeceklerini beyan ediyor.
Birlikte daha genel bir durumu ortaya koyan sayılar yaşam ve çalışma zamanlarını düzenleme sorunuizinlerle ilgili olarak ‘Artı’ Raporu’nun altını çizdiği katılıkla da teyit edilmiştir: Çalışan insanların %21,3’ü (yaklaşık 4,7 milyon) izin alamadığını veya izin almak istemediğini beyan etmektedir. kişisel nedenlerle, %54,8’i bunları alabilir ve geri kalan %23,9’u iş bağlılıklarını değiştirebilir.
Erkekler daha fazla özerkliğe sahipken, kadınlar için, izinlerin kullanılmasını engelleyen bir bağlamın baskısı ortaya çıkıyor. Ve her şeyden önce, kendi iş bağlamlarında ya izinlerin öngörülmediğini ya da izinlerin alınmasının hoş karşılanmadığını beyan edenler, faaliyetlerini as-tabilik durumunda yürüten kendi hesabına çalışanlardır.
“Genellikle iş başvurusu, hayatın ihtiyaçlarıyla çelişen bir uygunluk gerektirir. – profesör ilan eder Inapp’ın başkanı Sebastiano Fadda –. Ticaret veya sağlık gibi bazı ekonomik sektörler ve hizmet sektörü gibi bazı meslekler için gece çalışması veya tatillerde çalışmanın hizmetin doğasında olduğu doğrudur, ancak şu da doğrudur: bu modalite, kesinlikle gerekli olmadığı yerlerde bile yayılıyor gibi görünüyor. Çalışma süresinin örgütlenmesi ve eklemlenmesi üzerine olduğu kadar, aynı zamanda niceliği ve dağılımı üzerine de ciddi bir şekilde düşünmeye başlamak acildir”.
Fadda şöyle devam ediyor: “Başka yerlerde azaltılmış saatler veya kısa haftalar hakkında tartışıp deneyler yaparken – Ülkemizde, yaşam beklentisi üzerinde büyük etkisi olan eski iş organizasyonu modellerinin hala aşılması gerekmektedir.. İş dünyası giderek daha dijital, hızlı ve sürekli bir evrim içinde, ancak çoğu “geleneksel” işçi için çalışma saatlerinin dağılımı açısından hala çözülmemiş sorunlar var”.