İşte başlıyoruz, Vergi Özgürlüğü Günü 2024 geliyor. Aslında içinde bulunduğumuz hafta sonu, İtalyanların vergi makamlarında çalışmaya çağrılacağı yılın son hafta sonu olacak. İtibaren 3 Haziran Pazartesi bu nedenle sözde 'vergiden kurtulma günü' tetiklenir – 24 saat önceden: Mestre'deki CGIA araştırma ofisi tarafından yürütülen yıllık değerlendirme sayesinde en az on beş yıl süreyle, birçok İtalyan için tamamen sembolik olsa bile önemli bir hedefe ulaşılması anlamına gelen bir son tarih. KDV numaraları, çalışanlar, emekliler veya işletmeler olsun.
Vergi Özgürlüğü Günü Nedir?
Mestre'nin CGIA'sı tamamen teorik açıdan şöyle açıklıyor: Pazartesiden itibaren ihtiyaçlarımızı karşılamak için çalışacağız ve 2024'te beklenen vergi, resim, harç ve sosyal katkı paylarını artık ödemeyeceğiz. Hazineye 909,7 milyar avroyu garanti etmesi gereken bir gelir. Okulları, hastaneleri, otobüsleri, trenleri, kamu dairelerini işletmek ve devlet çalışanlarının ve yerel yönetim çalışanlarının emekli maaşlarını, maaşlarını ödemek için Devlet için vazgeçilmez olan kaynaklar. Yani kamu yönetimlerinin önce topladığı, sonra hizmetlere, refaha, sosyal ve ekonomik altyapılara her birimizin yaşam kalitesini iyileştirmek için yatırım yaptığı paradır.
Yanlış anlaşılmamak için, bunu güçlü bir şekilde vurgulamak en iyisidir: Mestre'nin CGIA'sı, 'mali kurtuluş günü'nün mutlak bir ilke oluşturmamasına rağmen, bu durumun Uygulama, vergi yükünün İtalyanlar üzerinde ne kadar aşırı yük yaratmaya devam ettiğini ampirik olarak gösteriyor. Her ne kadar bu yıl vergi yükünün 2023'e göre 0,4 puan azalması bekleniyor. Ve bu daralma sayesinde İtalyanlar 3 Haziran Pazartesi günü 'vergi özgürlüğü gününü' kutlayabilecek; kısacası, eğer Ocak ayının başından yarına kadar varsayımsal olarak vergi taleplerini yerine getirmek için çalıştıysak, gelecek haftanın başından 31 Aralık'a kadarBunun yerine bunu kendimiz ve ailelerimiz için yapacağız. CGIA Araştırma Ofisi tarafından geliştirilen bu okul vakasından şu ortaya çıkıyor: cari yılda, bu yıl beklenen tüm vergi ödemelerini yerine getirmek için 154 gün çalışma (Cumartesi ve Pazar günleri dahil) gerekiyordu (Irpef, Imu, KDV, Irap, Ires, çeşitli ek vergiler, sosyal güvenlik/sigorta katkıları vb.). Bu yıl 2023 ile karşılaştırıldığında 2024 artık yıl olduğundan, takvime göre iki tane olsa bile bir gün önce vergilerden “kendimizi kurtarıyoruz”.
3 Haziran Vergi Özgürlüğü Günü, neden?
Peki CGIA Araştırma Ofisi 3 Haziran'ın 2024'te Vergi Özgürlüğü Günü olduğunu nasıl tespit etti? Bu yıl beklenen milli GSYİH tahmini 2 milyar 163 milyar avro olup 366 güne bölünerek günlük ortalama 5,9 milyar avro rakamı elde edildi. Aşağıda, gelir elde edenlerin bu yıl Devlete ödeyeceği gelir ve sosyal katkı paylarına ilişkin tahminler “geri alınmıştır” ve bu tutarın 909,7 milyar avroya ulaşması3 söz konusudur3. Dolayısıyla bu son miktar, günlük GSYİH ile karşılaştırılarak, yılın başından 154 gün sonra, yani bir sonraki 3 Haziran'da başlayan 2024 mali kurtuluş günü elde edildi. Söylediğimiz gibi, bu tamamen teorik bir uygulamadır, ancak “geleneksel” olmayan bir ölçüm birimiyle herhangi bir ülkenin vergi mükellefleri üzerindeki vergi yükünü belirlememize olanak tanır.
2,8 milyon 'vergi kaçakçısı' için kutlama yok
Vergilerini son kuruşuna kadar ödeyenler için 'vergi özgürlüğü günü' ideal olarak kutlamaya değer bir son tarih olsa da, ödemeyenler veya bunu ara sıra yapanlar için de bu günün diğer günler gibi bir gün olduğu açıktır. Bu son duruma, örneğin İtalya'da mevcut olan ve Istat'ın 20214 yılına ilişkin bir tahminine göre en az 2,8 milyona ulaşan düzensiz işçileri dahil ediyoruz. Bunlar, vergi makamları tarafından hiç tanınmayan veya kısmen uyum sağlamasına rağmen vergilerin ve sosyal güvenlik katkı paylarının bir kısmını ödemeyen, dolayısıyla vergi ve katkı payı kurallarını ihlal eden kişilerdir.
Mutlak anlamda, en fazla nüfusa sahip olan bölgeler en kalabalık olanlardır: 439.500 düzensiz birimle Lombardiya, 366.200 ile Lazio ve 308.200 ile Campania 'siyah'ın en bol olduğu bölgesel bölgelerdir. Ancak düzensizlik oranına bakacak olursak, bu ekonomik/sosyal vebadan en çok Güney bölgeleri etkileniyor. Örneğin Calabria yüzde 19,6, Campania 16,5, Sicilya 16 ve Puglia 14,4 paya sahip. İtalya ortalaması yüzde 11,3 seviyesinde.
2024'te vergi yükü düşecek
Ekonomik ve Mali Belgede bildirilenlere göre, 2024 yılında vergi yükünün GSYİH'nın yüzde 42,1'i olacağı tahmin ediliyor; bu, 2023'te ulaşılan eşiğe kıyasla 0,4 puanlık bir düşüş. vergi gelirlerindeki artıştan (yüzde +2,6) daha hızlı büyümesi (yüzde +3,7) bekleniyor. Dolayısıyla vergi yükünün azalması bekleniyor. Aslında bunun vergi geliri ile nominal GSYİH arasındaki orana göre verildiğini unutmayın.
2023'e kıyasla gelirdeki yüzde 2,6'lık artış bir dizi faktöre bağlı: Birincisi ekonomik büyümeyle bağlantılı (2024'te yaklaşık yüzde +1); ikincisi ise sözleşme yenilemeleri, kamu sektöründeki borçların ödenmesi ve istihdamın artması sayesinde ücretlerin artması. Ancak bu yıl için planlanan mali sıkılaştırmanın gelirler üzerindeki etkisi daha sınırlı; örneğin tütünde daha yüksek vergilendirme, çocuklara yönelik bazı ürünlerde KDV'de artış, kadın hijyeni ve yeniden değerleme ve ödeme koşullarının yeniden açılması gibi. Arazi ve sermaye yatırımlarının yeniden değerlenmesine ilişkin ikame verginin uygulanması. Son olarak, 2024'te İtalyanların üzerindeki vergi yükünü hafifleten, örneğin ikinci gelir grubunun ortadan kaldırılması yoluyla Irpef'in azaltılması (yaklaşık 4,2 milyar avro tutarında daha az vergi) de nihai sonucu kesinlikle etkiledi) ve ” Anne ikramiyesi”, iki çocuklu kadın çalışanlar için katkı payından muaftır.
AB'de en çok tacize uğrayanlar arasında İtalyanlar var
Bu arada, AB'de en yüksek vergi baskısından birine sahip olmaya devam ediyoruz. Aslında 2023 yılında yalnızca Fransa, Belçika, Danimarka ve Avusturya bizimkinden daha yüksek bir vergi yükü kaydetti. Paris'te vergi yükü GSYİH'nın yüzde 45,8'i iken Brüksel'de bu oran yüzde 45,3, Kopenhag'da yüzde 44,5 ve Viyana'da yüzde 42,9 oldu. Ancak burada yüzde 42,5 eşiğine ulaştı. 27 AB üyesi arasında İtalya 5'inci sıraya yerleşti. Almanya yüzde 40,6 vergi yüküyle 10'uncu, İspanya ise yüzde 37,8 vergi yüküyle 13'üncü sırada yer aldı. Avrupa ülkeleri ortalaması yüzde 40,3; CGIA, İtalyan ortalamasından 2,2 puan daha az olduğu sonucuna varıyor.
Ayrıca okuyun
Vergi Özgürlüğü Günü Nedir?
Mestre'nin CGIA'sı tamamen teorik açıdan şöyle açıklıyor: Pazartesiden itibaren ihtiyaçlarımızı karşılamak için çalışacağız ve 2024'te beklenen vergi, resim, harç ve sosyal katkı paylarını artık ödemeyeceğiz. Hazineye 909,7 milyar avroyu garanti etmesi gereken bir gelir. Okulları, hastaneleri, otobüsleri, trenleri, kamu dairelerini işletmek ve devlet çalışanlarının ve yerel yönetim çalışanlarının emekli maaşlarını, maaşlarını ödemek için Devlet için vazgeçilmez olan kaynaklar. Yani kamu yönetimlerinin önce topladığı, sonra hizmetlere, refaha, sosyal ve ekonomik altyapılara her birimizin yaşam kalitesini iyileştirmek için yatırım yaptığı paradır.
Yanlış anlaşılmamak için, bunu güçlü bir şekilde vurgulamak en iyisidir: Mestre'nin CGIA'sı, 'mali kurtuluş günü'nün mutlak bir ilke oluşturmamasına rağmen, bu durumun Uygulama, vergi yükünün İtalyanlar üzerinde ne kadar aşırı yük yaratmaya devam ettiğini ampirik olarak gösteriyor. Her ne kadar bu yıl vergi yükünün 2023'e göre 0,4 puan azalması bekleniyor. Ve bu daralma sayesinde İtalyanlar 3 Haziran Pazartesi günü 'vergi özgürlüğü gününü' kutlayabilecek; kısacası, eğer Ocak ayının başından yarına kadar varsayımsal olarak vergi taleplerini yerine getirmek için çalıştıysak, gelecek haftanın başından 31 Aralık'a kadarBunun yerine bunu kendimiz ve ailelerimiz için yapacağız. CGIA Araştırma Ofisi tarafından geliştirilen bu okul vakasından şu ortaya çıkıyor: cari yılda, bu yıl beklenen tüm vergi ödemelerini yerine getirmek için 154 gün çalışma (Cumartesi ve Pazar günleri dahil) gerekiyordu (Irpef, Imu, KDV, Irap, Ires, çeşitli ek vergiler, sosyal güvenlik/sigorta katkıları vb.). Bu yıl 2023 ile karşılaştırıldığında 2024 artık yıl olduğundan, takvime göre iki tane olsa bile bir gün önce vergilerden “kendimizi kurtarıyoruz”.
3 Haziran Vergi Özgürlüğü Günü, neden?
Peki CGIA Araştırma Ofisi 3 Haziran'ın 2024'te Vergi Özgürlüğü Günü olduğunu nasıl tespit etti? Bu yıl beklenen milli GSYİH tahmini 2 milyar 163 milyar avro olup 366 güne bölünerek günlük ortalama 5,9 milyar avro rakamı elde edildi. Aşağıda, gelir elde edenlerin bu yıl Devlete ödeyeceği gelir ve sosyal katkı paylarına ilişkin tahminler “geri alınmıştır” ve bu tutarın 909,7 milyar avroya ulaşması3 söz konusudur3. Dolayısıyla bu son miktar, günlük GSYİH ile karşılaştırılarak, yılın başından 154 gün sonra, yani bir sonraki 3 Haziran'da başlayan 2024 mali kurtuluş günü elde edildi. Söylediğimiz gibi, bu tamamen teorik bir uygulamadır, ancak “geleneksel” olmayan bir ölçüm birimiyle herhangi bir ülkenin vergi mükellefleri üzerindeki vergi yükünü belirlememize olanak tanır.
2,8 milyon 'vergi kaçakçısı' için kutlama yok
Vergilerini son kuruşuna kadar ödeyenler için 'vergi özgürlüğü günü' ideal olarak kutlamaya değer bir son tarih olsa da, ödemeyenler veya bunu ara sıra yapanlar için de bu günün diğer günler gibi bir gün olduğu açıktır. Bu son duruma, örneğin İtalya'da mevcut olan ve Istat'ın 20214 yılına ilişkin bir tahminine göre en az 2,8 milyona ulaşan düzensiz işçileri dahil ediyoruz. Bunlar, vergi makamları tarafından hiç tanınmayan veya kısmen uyum sağlamasına rağmen vergilerin ve sosyal güvenlik katkı paylarının bir kısmını ödemeyen, dolayısıyla vergi ve katkı payı kurallarını ihlal eden kişilerdir.
Mutlak anlamda, en fazla nüfusa sahip olan bölgeler en kalabalık olanlardır: 439.500 düzensiz birimle Lombardiya, 366.200 ile Lazio ve 308.200 ile Campania 'siyah'ın en bol olduğu bölgesel bölgelerdir. Ancak düzensizlik oranına bakacak olursak, bu ekonomik/sosyal vebadan en çok Güney bölgeleri etkileniyor. Örneğin Calabria yüzde 19,6, Campania 16,5, Sicilya 16 ve Puglia 14,4 paya sahip. İtalya ortalaması yüzde 11,3 seviyesinde.
2024'te vergi yükü düşecek
Ekonomik ve Mali Belgede bildirilenlere göre, 2024 yılında vergi yükünün GSYİH'nın yüzde 42,1'i olacağı tahmin ediliyor; bu, 2023'te ulaşılan eşiğe kıyasla 0,4 puanlık bir düşüş. vergi gelirlerindeki artıştan (yüzde +2,6) daha hızlı büyümesi (yüzde +3,7) bekleniyor. Dolayısıyla vergi yükünün azalması bekleniyor. Aslında bunun vergi geliri ile nominal GSYİH arasındaki orana göre verildiğini unutmayın.
2023'e kıyasla gelirdeki yüzde 2,6'lık artış bir dizi faktöre bağlı: Birincisi ekonomik büyümeyle bağlantılı (2024'te yaklaşık yüzde +1); ikincisi ise sözleşme yenilemeleri, kamu sektöründeki borçların ödenmesi ve istihdamın artması sayesinde ücretlerin artması. Ancak bu yıl için planlanan mali sıkılaştırmanın gelirler üzerindeki etkisi daha sınırlı; örneğin tütünde daha yüksek vergilendirme, çocuklara yönelik bazı ürünlerde KDV'de artış, kadın hijyeni ve yeniden değerleme ve ödeme koşullarının yeniden açılması gibi. Arazi ve sermaye yatırımlarının yeniden değerlenmesine ilişkin ikame verginin uygulanması. Son olarak, 2024'te İtalyanların üzerindeki vergi yükünü hafifleten, örneğin ikinci gelir grubunun ortadan kaldırılması yoluyla Irpef'in azaltılması (yaklaşık 4,2 milyar avro tutarında daha az vergi) de nihai sonucu kesinlikle etkiledi) ve ” Anne ikramiyesi”, iki çocuklu kadın çalışanlar için katkı payından muaftır.
AB'de en çok tacize uğrayanlar arasında İtalyanlar var
Bu arada, AB'de en yüksek vergi baskısından birine sahip olmaya devam ediyoruz. Aslında 2023 yılında yalnızca Fransa, Belçika, Danimarka ve Avusturya bizimkinden daha yüksek bir vergi yükü kaydetti. Paris'te vergi yükü GSYİH'nın yüzde 45,8'i iken Brüksel'de bu oran yüzde 45,3, Kopenhag'da yüzde 44,5 ve Viyana'da yüzde 42,9 oldu. Ancak burada yüzde 42,5 eşiğine ulaştı. 27 AB üyesi arasında İtalya 5'inci sıraya yerleşti. Almanya yüzde 40,6 vergi yüküyle 10'uncu, İspanya ise yüzde 37,8 vergi yüküyle 13'üncü sırada yer aldı. Avrupa ülkeleri ortalaması yüzde 40,3; CGIA, İtalyan ortalamasından 2,2 puan daha az olduğu sonucuna varıyor.
Ayrıca okuyun